Ako si Abdallah, isang Palestinian na nakatira sa Jordan.
Ang pamilya ko ay isa sa mga kilalang pamilya sa isang refugee camp sa Amman. Ang tatay ko ay isa sa mga pinakakilalang pinuno na nagtataguyod ng layunin para sa Palestine — isa siyang matatag at panatikong lider sa aming komunidad.
Pinalaki ako ng pamilya ko na galit sa mga Hudyo at Kristiyano.
Sa amin, sila ang kumuha ng aming lupain at dahilan kung bakit kami naging mga refugee.
Isang araw, nag-scroll ako sa aking Facebook.
Napansin ko na ang isa sa aking mga kaibigan ay galit na galit, binabanatan ang isang post tungkol sa mga panaginip na nagpapakita kay Isa Al-Masih (Jesus the Messiah).
Sinundan ko ang diskusyon — nagulat ako sa sinasabi ng Kristiyano doon. Ang dami niyang sinabing ebidensya mula sa Qur’an at Hadith!
Namangha ako, pero sa totoo lang, nainis din ako.
Parang may kumalabit sa puso ko na sagutin siya.
Kaya ilang oras akong nagbasa at naghanap ng sagot.
Pinilit kong balikan ang Qur’an at Hadith para patunayan na mali siya.
Pero isang gabi, nanaginip ako.
Nasa isang malaking gusali ako na parang paaralan.
Biglang nagsimulang umuga ang gusali — parang babagsak na!
Pero sa gitna ng kaguluhan, napatingin ako sa bintana.
Doon ko Siya nakita — isang Lalaking nakaputi, may kayumangging buhok, at napakaliwanag ng langit sa paligid Niya.
Iniunat Niya ang Kanyang mga kamay sa akin at sinabi,
“Sumama ka sa akin. Ako ang bahala sa iyo.”
Iniunat ko rin ang mga kamay ko sa Kanya.
Parang may humila sa akin palabas ng bintana.
Nahulog ako, pero ang naramdaman ko ay hindi takot — kundi kapayapaan, kaginhawahan, at aliw.
Pagbagsak ko, napunta ako sa isang lugar na napakalawak at luntian.
Para akong nasa paraiso.
Wala pa akong nakitang ganoong kagandang lugar.
Gusto ko sanang tanungin Siya ng,
“Sino ka?”
pero sa loob-loob ko, parang alam ko na.
Pakiramdam ko, kilala ko na Siya noon pa.
Sa Kanyang presensya, napuno ako ng kapayapaan, galak, pag-asa, at pagmamahal.
Ang saya-saya ng puso ko! Ayoko nang bumalik; gusto ko nang manatili sa Kanya magpakailanman.
Sa wakas, naglakas-loob akong magtanong:
“Sino Ka?”
Sumagot Siya,
“Ako ang Daan, ang Katotohanan, at ang Buhay.”
(Juan 14:6, Filipino Standard Version)
Doon ko na lubos na naunawaan kung sino Siya — Si Isa Al-Masih. Siya ang Panginoon!
Tapos, binigyan Niya ako ng isang libro.
Tiningnan ko ito — ang nakasulat ay Injil (ang Ebanghelyo).
Sabi Niya sa akin,
“Basahin mo ito.”
Simula noon, naniniwala na ako kay Isa Al-Masih.
Sa ngayon, nasa isang mahaba pa akong paglalakbay upang mas makilala Siya.
Hiling ko, isama mo ako sa iyong mga panalangin.
Hindi ko pa kayang sabihin ang paniniwala kong ito sa ibang tao rito — baka mawala ang buhay ko.
Pero nagpapasalamat ako sa website na iyon na binuksan ang mata ko at nagtulak sa akin na mag-aral, magtanong, at matuto pa tungkol kay Isa.
Ang Qur’an mismo ay nagsabi tungkol kay Isa:
“At (si Jesus) ay tanda ng Araw ng Paghuhukom, kaya huwag kayong mag-alinlangan tungkol dito, at sundin ninyo Ako. Ito ang tuwid na daan.”
(Surah Az-Zukhruf 43:61, Filipino Translation of Qur’an Al-Karim)
Patuloy akong nag-aaral, nananalangin, at lumalapit sa Kanya.
Alam kong Siya ang nagligtas sa akin.
At gaya ng sinabi ni Apostol Pablo,
“Ngayon ako’y namumuhay na hindi na ako ang namumuhay, kundi si Cristo ang namumuhay sa akin. At ang buhay na ikinabubuhay ko ngayon sa katawang ito ay ikinabubuhay ko sa pamamagitan ng pananampalataya sa Anak ng Diyos na nagmahal sa akin at naghandog ng kanyang sarili para sa akin.”
(Galacia 2:20, Filipino Standard Version)